داستان کوتاه

گفته بود : ساختمانی است بلند و قدیمی ،دُرست روبروی ایستگاه مترو
گفته بود : نامه را باید بِبَری " طبقه پنجم" 
یادت نرود کفش راحت بپوشی! 
گفته بود : یکراست بُرو اتاقی که بالای در نوشته شده ،،"اَسناد پزشکی "

طبقه چهارم که رسید ،قلبش تند تند می زد
کناری ایستاد و گِره روسریش را محکم کرد ...طبقه پنجم خلوت بود
با لبه کناریِ انگشتر ِطلایی اش ،چند ضربه ای به دَر زَد 
صدایی زُمختُ و مردانه از داخل گفت : بفرمایید 

"دو مرد و سه زن" کارمند 
دور تا دورِ اتاق ،پشت میزهایشان نشسته بودند
رفت سمت میز اولی ،سرش را پایین آورد و گفت : 

"ببخشید" با دکتر ،"هَجریِ عینکی " کار داشتم!

مرد پوزخندی زد و با دست اشاره کرد به میزِ روبرو
دو زن کارمند پِچ پِچ کُنان لبخند می زدند!!
نفهمید چرا !

میز روبرو
مردی با عینکِ " تَهِ استکانی "مشغول تایپ بود
سلام کرد "" ""دکتر هجریِ عینکی،شما هستید ؟
مرد سرش را از روی صفحه کلید بالا آورد
عینکش را از روی صورتش برداشت و با تعجب و غیظ به زن نگاه کرد
من با شما شوخی دارم خانم ?!!!
خودش را جمع و جور کرد ، جوابی نداشت 
گفت : خیر 
مَن مَن مَن ........
مَن.... یک نامه دارم 
بسرعت زیپِ کیفش باز کرد و از بین دهها کاغذ 
نسخه و نامه دکترش را ،بیرون کشید 
و روی میز گذاشت 

مرد نگاهی سَر سَری به برگه ها انداخت
پایین نامه امضا یی زَد 
و چند کلمه ای نوشت و گفت : فعلا دارو نیست !
بفرمایید ...شماره نوشتم تماس بگیرید 
خوش آمدید 
و مجددا مشغول تایپ شد 

نمی دانست چرا !
اما جواب میخواست
بَد جوری بِهش برخورده بود 
نامه را برداشت ،فقط یک خط نوشته بود

با احترام "موجودی اَنبار خالی است 
امضاء :دکتر کیوان هَجری ،،،،
بدون پَسوند فقط "هَجری "

عینکی نداشت !!!

تَنش داغ شد ،اتاق دور سرش چرخید
کناری تکیه زد ،پاهایش توانِ رفتن نداشت
مرد اول که متوجه "دِل گرفتگیِ " زن شد 
صندلیِ تعارف کرد 

اما رفت ....باید میرفت 

نگفته بود: حَواست باشد "دُرست حرف بِزنی"
که آدمها ،گاهی به اشتباهاتت میخندند!
نگفته بود : اگر کاغذ بازی در آورد
و این اتاق و آن اتاقت کرد ،از همان راهی که رَفتی... بَرگرد
نگفته بود 
نگفته بود....